huczeć

huczeć
huczeć I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIa, huczećczę, huczećczy, huczećczał, huczećczeli {{/stl_8}}– huknąć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IVa, huczećnę, huczećnie, huczećnij, huczećnął, huczećnęli {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wydawać głośny, głuchy dźwięk o niskim tonie; grzmieć': {{/stl_7}}{{stl_10}}Armaty huczą. Huknął grzmot. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wrzeszczeć na kogoś, besztać kogoś; dawać burę': {{/stl_7}}{{stl_10}}Huczeć na dzieci. Huknąć na opieszałych. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}huczeć II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIa {{/stl_8}}{{stl_7}}'brzmieć głośno, donośnie, niskimi dźwiękami; dudnić, szumieć': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wiatr huczy. Ogień huczał w kominku. Spienione morze huczało u ich stóp.{{/stl_10}}{{stl_18}}ZOB. {{/stl_18}}{{stl_10}}wrzeć [i syn.] jak w ulu {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • huczeć — Komuś huczy w głowie, w uszach a) «ktoś nie może jasno myśleć z powodu nadmiaru myśli, wrażeń itp.»: (...) tyle emocji, tyle wrażeń, że w głowie huczy. W. M. Korczyńska, Wróć. b) «kogoś boli głowa»: (...) leżał na tapczanie. Huczało mu w głowie ( …   Słownik frazeologiczny

  • huczeć — ndk VIIb, huczećczę, huczećczysz, hucz, huczećczał, huczećczeli huknąć dk Va, huczećnę, huczećniesz, huczećnął, huczećnęła, huczećnęli, huczećnięty, huczećnąwszy 1. «wydawać głośny, niski dźwięk; rozbrzmiewać niskimi dźwiękami» Morze huczy. Huczą …   Słownik języka polskiego

  • głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… …   Słownik frazeologiczny

  • dudnić — ndk VIa, dudnićnię, dudnićnisz, dudnićnij, dudnićnił 1. «wydawać głuchy odgłos, dźwięczeć głucho; huczeć» Deszcz dudni po dachu. Dudnią koła, kroki po bruku. Pociąg dudni. Ziemia dudni pod stopami. 2. rzad. «grać, mocno uderzając w klawisze;… …   Słownik języka polskiego

  • hałasować — ndk IV, hałasowaćsuję, hałasowaćsujesz, hałasowaćsuj, hałasowaćował 1. «robić hałas, głośno się zachowywać; stukać, łomotać, huczeć; krzyczeć, wrzeszczeć» Hałasować podkutymi butami, garnkami w kuchni. Dzieci hałasują na podwórzu. Traktory,… …   Słownik języka polskiego

  • huczenie — n I rzecz. od huczeć …   Słownik języka polskiego

  • huknąć — dk Va, huknąćnę, huknąćniesz, huknąćnął, huknąćnęła, huknąćnęli, huknąćnięty, huknąćnąwszy 1. forma dk czas. huczeć, hukać (p.) 2. pot. «uderzyć mocno; palnąć, trzasnąć» Huknąć pięścią w stół. Huknąć kogoś w głowę. huknąć się strona zwrotna czas …   Słownik języka polskiego

  • ryczeć — ndk VIIb, ryczećczę, ryczećczysz, rycz, ryczećczał, ryczećczeli ryknąć dk Va, ryczećnę, ryczećniesz, ryczećnij, ryczećnął, ryczećnęła, ryczećnęli, ryczećnąwszy 1. «o niektórych dzikich zwierzętach, np. jeleniu, lwie, niedźwiedziu i o bydle… …   Słownik języka polskiego

  • grzmieć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, grzmię, grzmi, grzmiał, grzmieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o niebie (zwykle wczasie burzy): wydawać grzmot : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niebo grzmiało na zachodzie. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • huknąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}huczeć I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}huknąć II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}hukać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}huknąć III… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”